Van haar vakantiegeld schaft zij van alles aan. En dan crasht haar computer. Alle werk, alle verhalen en foto's zijn weg. Via via tikt zij een tigste hands computer op de kop. Hij werkt en daar is dan ook alles meegezegd. Zij betaalt er 50 euro voor en dan heeft ze een werkende computer voor zichzelf. Steeds ontdekt zij dat armoede nog niet bespreekbaar is. Dat er een taboe oprust. Dat de gemeente Sittard-Geleen zegt dat zij veel aan armoede-beleid doen. Terwijl haar de langdurigheidstoeslag wordt geweigerd. De consulente van de Sociale Dienst ( in 2011) legde haar uit dat deze was bestemd voor mensen met een minimum-inkomen tot 105% van het minimum en dat zij op 106% van het minimum zit. Zij behoorde dus tot de rijkere mensen. Maar de echte minima dan? Terwijl in andere gemeenten de 350 euro eigen risico van de zorgverzekering worden vergoed door de Sociale Zaken van die gemeente, wordt dit niet gedaan in de eigen gemeente. Met het vakantiegeld van 2013 moet zij een nieuwe wasmachine betalen en het eigen risico van 2012. En het vakantiegeld was op. Een paar weken later viel het eigen risico voor 2013 á 350 in de brievenbus. Zij heeft toen maar een betalingsregeling getroffen. Van het vakantiegeld van 2014 heeft ze het restand ingelost. 

In september 2014 werd zij gevraagd voor een bijeenkomst van het CNV-vrijwilligers die CNV vertegenwoordigen in de cliëntenraden. Zij besluit dan als Koningin Minima te gaan. Van een financieel extraatje heeft zij een eenvoudige zwarte lange jurk gekocht. Van een haardiadeem heeft zij met kralen, ijzerdraad en linten een diadeem gemaakt. Voor inspiratie heeft zij gekeken op Youtube.