April, 13, 2015

Mag ik u voorstellen aan mijn katfreule, Oxanni. Haar geboortedatum is 1 juni 2005. Maar dit is een geschatte datum. Ze is in november 2006 op het kasteel komen wonen toen ze onder begeleiding van haar dienstmeid uit het asiel werd verreisd. Daar wisten ze waar Oxanni drie weken voor haar opname was geweest maar van de geschiedenis van de periode daarvoor weet men niets. Oxanni groeide nog een beetje toen ze hier kwam wat mij op de gedachte bracht dat ze wel eens jonger dan een jaar kon zijn. Ze was gewend om een kattenbak te gebruiken. Maar er waren ook gedragingen die mij deden denken dat zij toch ook een buitenleven heeft gekend. Grote sprongen kon en kan ze maken. Eten van de vingers likken was zij niet gewend. Als ik haar leverpastei gaf dan kauwde ze op mijn vinger. En toch als ik tegen haar zei dat het tijd was om te slapen, liep ze regelrecht naar de slaapkamer. Vanaf de eerste dag is mijn bed haar kattenmand. Ook verkiest ze vaak om in mijn klerenkast te slapen. Het is er donker. De eerste twee dagen op het kasteel verliepen goed. De derde dag begon het niezen. Ik wist dat ze ziek was alhoewel ze probeerde het ziek zijn voor mij te verstoppen. Haar temperatuur steeg en als ik haar aaide, voelde het alsof ze gloeide. Ik had een maand garantie op haar en dus ging ik met haar op de derde dag terug naar haar lijfarts. Ze kreeg spuiten en ze kreeg ook tabletten en zalf voor haar ogen mee. De dienstmeid was gelukkig gewend om katten tabletten te geven. Ze besmeerde haar vingers met de reuk van vlees, nam een pil, zette Oxanni in de wasmand, maakte haar bekje open, gooide de pil erin, streelde haar kin totdat de pil was doorgeslikt. Daarna kreeg Oxanni een stukje vlees. Met de ene hand werd Oxanni in de wasmand gehouden en met de andere hand pakte de dienstmeid de tube zalf voor in de oogjes. Ze spoot zalf in de ogen van de kat. Tegen die tijd werd de kat agressief. Met haar pootjes duwde ze de handen van zich af. Maar voordat de kat in haar handen kon bijten, liet de dienstmeid de kat los. Deze maakte een grote sprong en dook onder een kast. Nadat Oxanni was gekalmeerd, werd de katfreule geroepen. Voorzichtig kwam de kat dichterbij. Oxanni werd dan geaaid en ze kreeg weer een stukje vlees. Dit ritueel werd drie maal daags voor drie weken herhaald. De katfreule en de dienstmeid kregen van meet af aan een slechte verstandhouding met elkaar. Oxanni hersteld van de kattenziekte maar zij en de dienstmeid werden geen beste vriendjes. Vanaf dag één werd koningin Minima haar dienstmeid. Oxanni had moeite met eten en drinken en dan bracht koningin Minima haar ontbijt op bed. Als haar dienstmeid moest koningin Minima haar kattenbak schoonmaken, haar vacht borstelen, haar hand als speelgoed geven. Oxanni wilde echter nooit meer op schoot zitten. Ze vertrouwde haar dienstmeid voor geen millimeter.  Oxanni wilde echter niet meer van het kasteel weg. Hier was te eten, vers drinkwater en heerlijke knuffelmomenten en de vele, vele gesprekken met koningin Minima.